Bij deze dus het vervolg van mijn vorige blog :)

Na mijn rondleiding aan Hilde ben ik samen met Sofie en Pimpel* naar Londen geweest en hebben we samen met Bieke, Lotte, Joyce en Evelien een beetje liggen zonnen in Hyde park, zalig :). Daarna hebben we nog wat geshopt, maar het was al snel tijd om terug naar huis te gaan want ik had nacht!

Op maandag, dinsdag en woensdag had ik dus nachten met vroedvrouw Julie op Antenatal Ward, dat is de afdeling waar alle risicozwangeren ter observatie liggen, en waar ook alle inducties binnenkomen die nog niet in echte arbeid zijn. Toen ik er maandag toekwam, bleek Julie op verlos te staan omdat er vroedvrouwen te weinig waren, en toen zeiden ze dat ik mocht kiezen wat ik deed: verlos of antenatal. Tja. Was de keuze natuurlijk snel gemaakt! Wéér twee bevallingen bij. Dus het (voorlopige? :p) eindtotaal staat op 36! *trots* :)

Maar dinsdag en woensdag had ik wel degelijk een shift op antenatal (samen met Marthe trouwens, chance!). De eerste nacht was het super druk omdat alle bedden vol lagen en triage ook naar onze dienst kwam omdat het te druk was op verlos. Ik denk niet dat ik al uitgelegd heb wat triage is: dat is een soort van 'spoed' waar alle vrouwen 24u/24 naartoe kunnen als ze denken dat ze in arbeid zijn, gevallen zijn, hun kindje al een tijd niet meer voelen bewegen hebben, bloedverlies hebben, ziek zijn, ... Beetje vanalles dus. En van daaruit wordt dan beslist wat er met de vrouwen moet gebeuren: naar het verlos, terug naar huis, opname op antenatal ward, ...

Ik had het geluk om samen met Julie de triage te mogen doen (terwijl Marthe met een overstressy vroedvrouw moest werken en constant gecontroleerd werd, ocharme). Ik mocht de vrouwen opnemen, een babbeltje doen en onderzoeken, terwijl Julie het papierwerk deed en samen met mij besliste wat er met de vrouwen moest gebeuren, heel interessant! En grappig ook als er een vrouw op 10cm helemaal naar onze dienst kwam en dan na mijn onderzoek in sneltempo terug naar beneden werd gevoerd, in de hoop dat ze niet in de lift ging bevallen van haar achtste kind :p. Maar dan had je natuurlijk ook de vrouwen, zwanger van een eerste baby, die nog niet goed weten hoe het allemaal werkt en na wee één al op de dienst staan en denken dat ze binnen de tien minuten gaan bevallen ;). (Niet dat ik hen niet snap hoor, zou denk ik zelf ook zo zijn!)

Nacht twee was een beetje het tegenovergestelde van de vorige, übersaai! Marthe en ik hebben heel wat uren naast elkaar op een stoeltje doorgebracht, wachtend op wat werk. Ondertussen konden we wel veel babbelen en moesten we ook de slaapverwekkende verhalen van vroedvrouw Aleksandra (de stresskip) aanhoren... zzzz... Wel een lichtpuntje in de duisternis: in mijn pauze mocht ik eindelijk mijn postpakketje en kaartjes opendoen aangezien het dan al 29 maart was! :) Ik was aangenaam verrast door de mega leuke cadeautjes en lieve kaartjes, dankjewel iedereen! En dan speciaal aan Louise, Charlotte, Charlotte en Emily, want jullie postpakket was natuurlijk het leukste en lekkerste van allemaal :)!

Op mijn verjaardag zelf heb ik weer van het zonnetje genoten met Joyce en Lotte in het park van Uxbridge, in mijn nieuwe kleedje en met een Ben & Jerry-ijsje, meer moest dat niet zijn :). Daarna hebben we gedaan wat we altijd al eens hadden willen doen: Fish & Chips halen! Was niet slecht, al zijn Belgische frietjes natuurlijk véél beter. Nog twee weken en ik dan kan ik eindelijk weer frietjes met ne goeien Bicky eten :D.

* Pimpel is de vriend van Sofie, zijn echte naam is Peter Mees, vandaar ;).