Ik heb ondertussen al een vijftal dagen op de verlosafdeling doorgebracht en ik kon niet anders dan constant vergelijken met de verloskunde in België en constateren dat alles hier zooooo veel beter is:

• In de UK komt er geen dokter binnen als alles goed verloopt, ook niet voor de bevalling! De vroedvrouwen doen daar alles zelf :). En zelfs al is er een hoogrisico-bevalling, dan nog komen de dokters enkel nu en dan eens controleren en laten ze de vroedvrouw de bevalling doen! En als de dokters zich volgens de vroedvrouwen te veel bemoeien, dan krijgen ze onder hun voeten ;). En oh ja, ‘privé-patiënten' bestaan hier niet!

• Studenten vroedvrouw krijgen hier voorrang op de studenten geneeskunde, hiep hoi! Er was zelfs een ‘senior dokter' die tegen een jonge dokter zei: wacht maar met die zuignap, dan kan Laure nog de bevalling doen. (?!?)

• In België is er qua pijnstilling enkel epidurale, verder niets. Hier hebben ze veel meer keuze. Eerst en vooral wordt het Enthenox (of lachgas) gebruikt. Dit zorgt ervoor dat de vrouwen een dronken gevoel krijgen en letten ze dus veel minder op de pijn (hilariteit gegarandeerd hoor soms :p) Verder heb ik hier al twee keer TENS gezien, maar dat gebruiken ze niet zo courant. Daarna heb je de injecties Meptid en Pethidine, die zorgen voor minder pijnlijke weeën. En de laatste pijnbestrijding is dan de epidurale, die in vergelijking met België maar heel weinig toegepast wordt. En hier is de dosis zo laag dat de vrouwen nog gewoon kunnen rondlopen met een epidurale.

• Er zijn in het Hillingdon Hospital gemiddeld 80 bevallingen per week, 11 verloskamers en normaal is er per patiënte één vroedvrouw (one-to-one care). Het gebeurt dat er te weinig vroedvrouwen zijn waardoor één vroedvrouw meerdere patiënten moet volgen, maar een koppel in arbeid ziet normaalgezien maar één of maximum twee vroedvrouwen, en dat bevordert natuurlijk de kans op een fysiologische bevalling.

• Studenten worden beschouwd als collega's in spe en niets als een stuk meubilair ;). Daardoor mogen we echt alles doen en maken de vroedvrouwen van de tijd gebruik om al hun papierwerk in orde te maken.

En nog een belangrijk weetje: op vijf dagen tijd heb ik 8 bevallingen zelf kunnen doen en er al 5 kunnen assisteren, dat is vierdubbel zo veel als ik op zes weken tijd in België gedaan heb :p. Er is dus weer hoop voor die 40 bevallingen tegen juni!

De bevallingen zijn stuk voor stuk in mijn geheugen gegrift en ik ben er meer en meer van overtuigd dat vroedkunde toch wel iets voor mij is :). Ik heb hier op zo'n korte tijd al zo veel geleerd... Heb twee sterrenkijkertjes ter wereld gebracht, een prematuurtje van 2,160kg, een dikzakje van 4,150 kg, 3 baby's met de navelstreng om hun nek, schouderdystocie, baby die na de geboorte vijf minuten niet ademde (dat was minder leuk, maar gelukkig kwam de baby er wel door), ... En dan vergeet ik nog de mama's: vrouwen met een BMI >35, meisjes van amper 17 (die dan bevallen van hun tweede kind), mensen die geen woord Engels praten, ...
Ja ‘k heb dus wel al heel wat gezien hier! Maar het is heerlijk om na een shift van 12u met een glimlach terug naar huis te vertrekken, want ik krijg zo veel dankbaarheid (en knuffels :p) van het koppel dat ik begeleid heb gedurende de arbeid en bevalling.

Ik wil meer van dat! :)

Vanavond vertrek ik naar mijn eerste nachtshift ooit, allemaal duimen dat ik niet in slaap val! ;)