De afgelopen drie dagen heb ik doorgebracht op ‘community'. Vroedvrouwen worden vanuit het Hillingdon Hospital ingezet en werken bijvoorbeeld in een Child Birth Centrum om zwangere vrouwen te onderzoeken, ze doen thuisbevallingen, en volgen de vrouwen thuis op wanneer ze bevallen zijn (omdat ze gemotiveerd worden om 6u na de bevalling al naar huis te gaan, maar dat had ik al verteld).

Maandag mocht ik mee met Sue, een vroedvrouw die eigenlijk al gepensioneerd is, maar aangezien ze met een personeelstekort zitten op community, wordt ze nog veel opgebeld om wat te helpen. 't Werd een redelijk rustig dagje, waarop we een stuk of 10 huisbezoeken deden bij pasbevallen vrouwen. Dus: baby's wegen en controleren, mama's helpen met de borstvoeding en ook hen controleren. Niet veel speciaals dus, al viel het me wel op dat mensen hier in Uxbridge in superkleine huisjes wonen! Blijkbaar zijn we veel gewend in België...

Dinsdag was Chris mijn begeleidster, echt een fantastische vroedvrouw. Samen met haar heb ik 10 prenatale onderzoeken en 2 bookings gedaan. Chris leerde me om te luisteren naar de harttonen van de baby met een hoorbuis van Pinard (niet dat ze hier nog prehistorisch werken hoor, maar gewoon omdat ze vindt dat elke vroedvrouw dat moet kunnen), deftig leren palperen, ... We kregen echt van alles over de vloer: een zwangere vrouw met een naaldfobie die we een halfuur probeerden te overtuigen om een bloedafname te laten doen, waarna ze flauw viel toen ze uiteindelijk de naald zag, dus hebben we het maar zo gelaten. Verder ook een Ierse vrouw die maar tegen mij zat te ratelen en te ratelen, maar ik verstond er wel geen woord van. Oh ja, en tijdens de pauze heeft Chris mij Psalm 43 uit de bijbel voorgelezen, zomaar uit het niets! Vraag mij niet waarover het ging, want ik moest me veel te veel concentreren om niet te lachen. Chris is trouwens al de tweede die mij meevraagt naar de Kerk, blijkbaar is die hier nog altijd populair.

Woensdag was terug met Chris en hadden we 6 bookings op een rij. De eerste vijf mocht ik luisteren, (en nog maar eens bloedafnames, bloeddruk etc doen) en nummer zes was voor mij! Ik moest dus anderhalf uur uitleg geven (in het Engels, jaja!) aan een zwangere vrouw en haar man. Nu en dan kon ik ne keer niet op mijn woorden komen of gebruikte ik de verkeerde woorden, maar al bij al is het wel goed gegaan! (Hield er alleen een droge keel aan over :p).