Hi there!

Ik had vandaag mijn eerste stagedag op antenatal clinic (= alle controles van de zwangere vrouwen). Ik moest er maar om 9u zijn, dus gelukkig nog geen 'long-day' (13u werken! :o) om te beginnen. Voelde mij zelfs redelijk uitgeslapen na mijn eerste nachtje moederziel alleen!

Eenmaal aangekomen op stage merkte ik al snel dat het daar een redelijk hectische boel is. Iedereen liep daar maar wat door elkaar en het heeft toch een tijdje geduurd voor iemand mij kon zeggen waar ik mijn gerief mocht achterlaten en met welke vroedvrouw ik mocht meelopen! Uiteindelijk nam Caroline mij onder haar hoede en moest ik al direct mijn hand uitlenen om als stressbal te fungeren bij een tienerzwangere die bang was voor haar bloedafname :p En ze had net pech want haar adertjes waren zo dun dat Caroline drie keer moest herprikken. Maar uiteindelijk hadden ze toch een tweetal milliliter in de bloedtube, en ik een blauwe hand. Caroline leerde me verder hoe ik met hun computerprogramma moet werken en allerlei andere administratieve weetjes die eigenlijk een beetje nutteloos waren omdat ik maar twee dagen op deze dienst sta, maar goed. Ze meende het alleszins niet slecht!

Daarna mocht ik een 'medical audit' bijwonen. In het Hillingdon Hospital houden ze maandelijks een meeting waarop artsen en vroedvrouwen discussiëren over casussen en hoe ze hun manier van werken kunnen verbeteren (Vb. hoe ze hun cijfer van keizersnedes kunnen verlagen, wat de beste manier van inleiden is, ...). Er is niet echt sprake van een hiërarchie hier, dus artsen voelen zich zeker niet beter dan de vroedvrouwen en luisteren ook naar wat de 'midwifes' te zeggen hebben! (Zouden ze in België ook beter meer doen :p) Ik kon de grote lijnen wel volgen, maar aan de medische termen en de vele afkortingen moet ik wel nog wennen! Die waren daar bijvoorbeeld constant bezig over een ‘kiwi', wist ik veel dat dat eigenlijk een zuignap is :p Ik kreeg er alleen maar honger van! De laatste onderwerpen waren een beetje slaapverwekkend, dus ik was blij dat het 12u30 was en ik mocht eten. Dacht ik... Niemand van de vroedvrouwen was daar precies van plan om te eten, dus bleef ik daar zitten met een lawaaierige maag, tot die zo luid aan het knorren was dat een vroedvrouw me verplichtte om iets te eten (yes!). Blijkbaar hebben ze daar geen echte eetplaats in het gebouw, dus eindigde ik met mijn boterhammetjes aan een bureautje in het secretariaat tussen allemaal papieren en fiches (want ze zijn daar toch niet zo netjes in papierwerk heb ik gemerkt). Maar och, als vroedvrouw moeten we flexibel zijn, en mijn maag was ook eindelijk content.

In de namiddag mocht ik met vroedvrouw Angie een ‘booking' doen, dit is een eerste gesprek rond 12 weken zwangerschap, en dat duurt meer dan 1 uur! Vroedvrouwen en gynaecologen in België, neem daar maar een voorbeeld aan! Voor de rest heb ik mijn shift nog gevuld met veel bloedafnames, wat ik na meer dan een jaar nog altijd niet verleerd ben, hoera!

Een geslaagde eerste stagedag dus, alleen hield ik er wel een beetje koppijn aan over, mijn hersenen zijn er nog niet aan gewend om in het Engels te moeten functioneren. Gelukkig kan ik wel nog gewoon Nederlands praten als ik terug op mijn kot kom. Sharon en ik hebben tijdens het eten naar ‘Come dine with me' gekeken, de Engelse versie van Komen Eten, was wel grappig. En daarna zijn we nog naar het kot van Evelien geweest (die hier twee gebouwtjes verder woont), om naar de eenzaamheid van de priemgetallen te kijken. Niet de beste film ooit (zo traag!), maar een goede afsluiter van mijn avond :)

Nu nog snel mijn kersenpitkussentje opwarmen en dan mijn bed in!

Slaapzacht! x